Christoffelberg

In alle vroegte vanmorgen zijn we even na half 7 vertrokken naar de Christoffelberg. Met een geldig stagecontract wordt de entreeprijs een stuk aangenamer maar het klimmen moet je toch echt zelf doen. Van de rand van het park naar de berg ga je met je eigen auto, iets dat met een ouderwetse automaat niet meel handig gekozen was. Gelukkig kwamen we iedere keer net bovenaan de bult voordat we begonnen met achteruit rollen. Het begin de berg op lopen viel wel mee, maar vooral het laatste stuk wordt het moeilijker. Ook op de fotos is goed te zien dat het laatste puntje een stuk steiler gaat. Over een pad valt dan niet meer te spreken, meer een kloof waardoor je omhoog moet. Eenmaal aangekomen op de top is er een geweldig uitzicht, staat er een lekker frisse wind (echt wel noodzakelijk) en blijf je graag nog maar een tijdje langer zitten omdat je weet welke weg je terug moet. Op het steile stuk na viel ook dat wel mee en kwamen we weer veilig beneden aan. Terug naar huis en tijd voor een welverdiende duik in het zwembad.